Tegenslag en kerstmis

Dat is even geleden dat ik een blog schreef!
Waar zal ik beginnen?
Eind oktober, precies 10 dagen na mijn laatste blog, werd ik overvallen door wazig zien met mijn rechteroog. Om een lang verhaal kort te maken, het bleek een bloeding door trombose in mijn oog.
De oogarts stelde 3 injecties voor, waarvan ik de eerste a.s. dinsdag ga krijgen (als mijn verkoudheid geen roet in het eten gooit). Die injecties stabiliseren de conditie van mijn oog, en in het gunstigste geval verbetert het zicht wat. Ik zie nog voor 70 % en dat viel erg mee volgens de arts. Eigenlijk valt het ook wel mee, maar het is wennen.
Een boek lezen gaat moeizaam, maar met mijn e-reader met lampje gaat het prima. In een grote hal met stofjes mijn blik rond laten dwalen gaat niet echt lekker. Dat merkte ik toen ik met Clara naar de handwerk & quiltdagen in Nieuwegein was. Daar heb ik prachtige stoffen gekocht, maar die laat ik de volgende keer zien, want ik heb ze ingepakt voor onder de kerstboom.
Ook heb ik mezelf daar (eigenlijk uit noodzaak) verwend met een daglichtlamp met loep. Een beetje schuiven met mijn halogeenlamp werkte nog wel vóór de oogcrash, maar daarna kon ik 's avonds niet meer quilten. Het is een hele mooie:

Aldus opgefleurd ben ik toch maar weer aan de slag gegaan. Eerst verder met de Jane Austen. Er zitten weer een paar rijen aan en de foto volgt nog.
Toen ontving ik eindelijk het patroon van de treeskirt die ik voor de kerst wilde maken. De envelop is een máánd onderweg geweest vanuit Nieuwegein! Dus er was haast geboden als ik hem nog op tijd onder de boom wilde hebben. De prachtige randenstof die op het plaatje gebruikt was werd me iets te begrotelijk, vooral voor een lap die 3 weken per jaar half weggedoken onder de boom ligt. Dus gewone kerststof besteld, Veel rood met goud, zodat hij opvalt onder die groene reus.
Geheel tegen mijn gewoonte heb ik hem grotendeels op de machine gemaakt, vanwege het tijdgebrek. Dat wordt dus niet mijn hobby. Ik zit liever op de bank, maar nood breekt wet.

Hier zie je hem vlak voordat ik mijn microstitch erin zette. De kleur lijkt hier erg oranje, maar het is echt kerstrood zoals je op de volgende foto ziet, waar hij kant en klaar onder de boom ligt. Missie volbracht.

Inmiddels kwam ik op facebook een leuk ontwerp voor een krans tegen, bij atelier Hartendief. Snel lapjes besteld, en van deze krans maken heb ik echt genoten. Binnen een week af, en heerlijk met de hand. En ook nog allerlei restje fiberfill opgemaakt. Hij hangt nu te pronken op de kelderkastdeur.

Hopelijk tot snel, en ik wens al mijn lezers gezellige kerstdagen. Bij ons gaat dat wel lukken:

Herfst

Wat kan ik toch gelukkig worden van dit jaargetijde!
De bomen kleuren nog niet echt, dat hebben we nog tegoed. Maar de tuin in verval, met hier en daar een zomerbloeier die maar niet op wil geven.

 De meest dankbare bloeiers zijn begonia's. Ik denk dat ik deze binnenkort in huis haal, dan bloeit hij de winter door op de vensterbank.

 De chocoladebloem. Meestal verpieteren ze en beetje, maar de aanhouder wint. Dit jaar bloeit hij volop en ik probeer hem over te houden in de schuur. Misschien volgend jaar een pol in de opgeknapte voortuin. Net als deze witte Japanse anemoon. Dit is echt een herfstbloem, die pas komt als zijn roze zusje het opgeeft. Bij ons op de zware rivierklei doen deze planten het geweldig.

 Nog zomaar wat kiekjes uit mijn tuin. Sommige dingen vallen pas op als de planten een stapje terug doen. Maar dan heb je in de winter ook nog iets om van te genieten:

 Boven een keramiek blad van Lieke Smits uit Geldermalsen.

 Een van de vogelbadjes. En wat doen die keien daar links?

 Nou dat zijn gratis souvenirs: v.l.n.r. kei uit Llanbedr, Wales, kei uit het Lake District, kei uit La Roche en Ardenne en kei uit Soezdal, Rusland.

Ook in huis druppelt de herfst door: walnoten, geraapt in eigen dorp. En zure Brederode stoofperen, geplukt in eigen dorp.

 Doortje vind die walnoten geweldig om mee door de kamer te voetballen, maar nog gekker is ze op zelfgebakken appeltaart met speculaaskruiden. Gisteren pikte ze een stuk van Frits z'n schoteltje terwijl hij het in zijn hand had. Een compliment voor mijn bakkunsten, zullen we maar denken ;-)

 Onderstaande chrysantjes staan al twee weken te bloeien op de eettafel, eens een keer geen bos, maar een plantje. Ik vond de kleur zó leuk, en ze gaan nog wel even mee.

 En heeft dat mens nou geen quiltnieuws? Tja, een beetje. Het was een drukke week met afspraken en huishoudelijke beslommeringen. Maar twee nieuwe randen zit er inmiddels wel aan:

Vanmiddag heb ik een afspraak met iemand die net wil beginnen met quilten, niet erg gezond en financieel draagkrachtig is, maar wel graag wil gaan quilten. Na alle goedbedoelde adviezen op facebook over cursussen, boeken aanschaffen en quiltwinkels bezoeken (wat voor haar dus niet haalbaar is) besloot ik gewoon wat hulp aan te bieden en wat beginnersinformatie te geven. En van voordoen en nadoen leer je vaak het meest. Ik hoop dat ze plezier in, en afleiding krijgt door deze geweldige hobby. Ze woont redelijk in de buurt dus wellicht kan ik nog eens langsgaan.

Op weg.

Eindelijk op weg met mijn Jane Austen. Het middenblok ging voorspoedig en is al even af:

Leuk om te doen hoor, dat appliceren.
Maar toen kwamen de diamonds. Ik ben eigenlijk niet gewend om zomaar een patroon te volgen, meestal neem ik stukjes patroon of ontwerp zelf iets. Maar de Jane Austen behoeft dat niet, die is zó mooi dat ik hem in zijn geheel na wil maken.
Ik las echter het patroon niet goed (in het engels) en knipte alle diamonds zonder naad (au!) terwijl ze mét moesten. Dat wordt dus een stapeltje voor de verkooppagina op facebook.
Maar gelukkig had ik van de meeste lapjes ruim voldoende stof dus kon ik opnieuw knippen.
Het volgende punt: ik kon maar niet echt lekker beginnen. Had alles al eens uitgespreid op bed, met verschillende ondergronden, en besloten dat toch de okerkleur voor de sashings moest en het oudgroen van de middendiamond als randblokken. Dus een paar stukken aan elkaar gepatched. Maar het zat me niet lekker. Ik was niet helemaal gelukkig: weer de hele boel op bed en weer alle lappen erbij. Ineens zag ik het, de okergele stof met roze bloemen (die ik voor de rand bedoeld had) moest het worden. Die sloot veel beter aan op de okergele sashings, zodat die wat meer wegvielen en de nadruk op de diamonds komt, wat ook de bedoeling is.

Van het oudgroen maak ik later een dunne rand om die kleur toch terug te laten komen, en hoe ik de boel dan afwerk zien we later wel weer. Misschien een mooie bordeauxrode rand.

En toen diende het volgende probleempje zich aan. Het patroon had niet voorzien in een extra randje aan de randblokken, om te zorgen dat straks de puntjes van de kleine diamonds niet wegvallen. Ook daar kwam ik weer laat achter en heb dus een blok losgetornd om er een langer aan te zetten. Netjes gelukt, dus nu kan ik eindelijk op weg.

Ook ben ik bezig aan een truitje voor Marie. Heerlijk ajourbreien. Het is niet het eenvoudigste patroon, maar nu ik het goed doorheb gaat het van een leien dakje.

Al met al, ik geniet van de herfst. Vanmorgen ben ik met das om, muts op en wanten aan naar het naburige dorp gereden voor een boodschapje en de broodnodige beweging. Vanmiddag ga ik gezellig een potjes Catan spelen met vriendin Marlien. En vanavond eet ik lekker maar makkelijk: gebakken aardappels, tuinbonen (uit de diepvries) en kippenrollade uit de oven, een restje van zondag.

Als het aan mij ligt gaat binnenkort de kachel weer aan :-).

Terug van vakantie

Dat was weer een mooie vakantie. Samen met mijn moeder heb ik een Donaucruise gemaakt. Zij had hem al twee keer met mijn vader gemaakt, jaren geleden, en wilde dat nog graag eens doen. Als je wat ouder bent en niet meer zo snel ter been is dit een hele fijne manier van vakantie vieren.
En ook ik heb genoten: heerlijk eten

  bezoekjes aan Passau, Linz, Melk, Wenen (het Belvedère), Bratislava en Boedapest.

 En dan die prachtige boot, een varend hotel, met personeel dat altijd vrolijk en gezellig is. Met een speciale vermelding voor Gabriëla, George en Darco (uit Zagreb).

Het mooiste vond ik het nog om 's morgens vroeg de gordijnen open te schuiven, en dan vanuit je bed te kijken hoe de boot over de Donau vaart. Je ligt gewoon vlak boven het water!

Tijdens de reis heb ik mijn quiltje van de cursus "stadje bouwen" afgemaakt.  Want stilzitten is niks voor mij, ook niet op vakantie. Ik had hem helemaal geregen en hoefde dus alleen draad, naald en schaar mee te nemen, en een paar spelden.

 "Van Moskou naar Soezdal". Een aandenken aan mijn Ruslandreizen. Ik wil er nog een maken naar aanleiding van deze reizen, maar die zit voorlopig nog in mijn hoofd.

Eenmaal thuis heb ik na het nodige opruimwerk tijd gevonden om het gebreide jurkje voor Sacha af te maken, waar ze om gevraagd had en wat ze zelf uitgekozen had.
Woensdag ga ik het afleveren, ik hoop dat ze er blij mee is.

 Nu nog een truitje voor haar zusje Marie. Ik zit te denken aan ajour, dat vind ik zo mooi en leuk om te breien. Morgen maar even op wol uit (wordt vervolgd).

Vakantie

Frits heeft vakantie, het is lekker (?) warm, dus ik neem het er ook van tussen twee logeerpartijen in.
Vorig weekend hadden we de drie dametjes in huis, de tweeling en Sasha. Dat was keten op zolder. Overdag was het net niet warm genoeg voor het zwembadje en had ik een mini high tea georganiseerd, een doorslaand succes!

 Vanaf dinsdag komen de jongens, omstebeurt, dat vinden ze leuker.

Inmiddels heb ik op de bee weer een paar randen aan de klokhuislap  gezet:

Al is het plan veranderd. Het wordt geen hoes voor mijn handwerkstoel, maar voor het voetenbankje dat ervoor staat. Ik heb namelijk een nieuwe stoel, de oude was niet alleen versleten, maar ook ver doorgezakt. Ik zocht deze uit en hij bleek in de winkel net flink afgeprijsd. Hoe kom ik aan het geluk?

De hoes kan eraf en gewassen worden, ideaal.

Verder hangt mijn stadje geregen klaar voor de vakantie. Ik ga met ma een Donaucruise maken en heb dan een handwerk nodig waarvoor ik niet teveel rommel mee hoef te sjouwen. Dit vergt enkel het lapje, naald, draad en schaar.

Ik hoop het klaar te krijgen, want ik ben geen affo-mens met bergen tops. Liefst maar één quilt tegelijk. Al heb ik tegenwoordig dus iets extra's voor de bee, want dan is een erg grote lap te lastig, vind ik.

Dan ben ik eindelijk begonnen met de Jane Austen. Mijn plan was om er een foulard voor op de bank van te maken. Maar na een wat grondiger bestudering van het patroon bleek dat het altijd op een vierkant uitkomt. Dus kwam plan 1 weer tevoorschijn: een tweede sprei voor ons bed, deze voor de winter, en Het Dekzijl voor de zomer. Frits is niet zo gelukkig met een sprei op bed, dus heb ik beloofd altijd samen met hem de sprei op te vouwen, ook als hij vroeg naar bed gaat. Verder mocht hij kiezen of ik wel of niet de grote geappliceerde diamond in het midden toe zou voegen. Hij vond dat leuk, dus ik ben daar als eerste mee begonnen. De stoffen lagen al een tijdje klaar.

Lekker needleturnen op mijn gemakkie. Ik heb er zó'n lol in!
Er is alleen één puntje: "de Jane Austen". Zo heten al die quilts, terwijl ze toch allemaal anders zijn door je eigen stofkeuze. En zeg nou zelf..welke vrouw wil Jane Austen op haar bed?
Dit wordt dus:" I prefer Mr. Darcy on my bed!"

Groetjes, en maak je niet te druk met dit weer.

Poppen/huizen voor Nicci

Even een update:
Dankzij het slechte weer een een vervelend virus wat zowel Frits als mijzelf in z'n greep houdt (flinke pijn in rug en benen) is de quilt voor Nicci in recordtijd afgekomen.
Dit is het eindresultaat:

Ik heb mijn doel bereikt: zeven quilts voor zeven kleinkinderen in één jaar. Het was leuk om te doen, niet in het minst om de enthousiaste reacties van de kinderen zelf. Ik heb ze wel steeds inspraak gegeven in hoe de quilts eruit kwamen te zien. Behalve de twee kleinsten dan ;-)

Mijn volgende actie is het dubbelen en rijgen van mijn stadje, zodat ik dat mee kan nemen op vakantie. Een mooi werkje wat mee kan in de koffer en waar ik verder alleen naald, garen en schaar voor nodig heb.
De lap met klokhuizen bewaar ik voor de Bee, dat is ook een handzaam werkje.
Ik geloof eigenlijk dat ik nooit echt over onze Bee geschreven  heb. Eens per maand komen we bij elkaar, acht vrouwen, en zitten dan gezellig te quilten en delen onderhand lief en leed. Naarmate ik de dames beter leer kennen vind ik het steeds leuker worden. Echt iets om naar uit te zien!

Voor Nicci

Jawel, mijn creatieve inspanningen stonden de afgelopen week weer helemaal in dienst van mijn jongste kleindochter.
De top van de quilt is af, en ik heb hem zondagmorgen even gedubbeld (leve de Mictostitch!) terwijl haar grote broers die een nachtje gelogeerd hebben, lekker zaten te legoën op het kleed in de achterkamer.

 Ik heb het toch al vrije patroon, uiteindelijk krijg je een aantal hints hoe je de quilt samen moet stellen en de poppetjes en huisjes kunt maken, nog verder aangepast door de poppetjes gezichtjes te geven, en allerlei versieringen toe te voegen.

 De deurtjes kregen allemaal een deurknop. Ik had nog knoopjes liggen die ik ooit gekocht had om Barbiekleertjes mee te maken, die moeten dus al zo'n dertig jaar in mijn knopendoos zitten :-)

Vanochtend ben ik al even een stukje gaan quilten, nu het eind van de kinderquilts in zicht komt, krijg ik haast. Ik heb zin om aan iets voor mezelf te beginnen, de mooie lapjes springen bijna de kast uit.

Maar tussendoor moesten er ook nog even sokjes gebreid worden. Nicci had voortdurend koude voetjes en die babysokken uit de winkel zijn te klein, te groot of te wijd.
Het was in feite zo gepiept, al ben je langer bezig met het steeds schikken van die vier naalden dan met de uiteindelijke steken breien.

Het weer voor deze week ziet er goed uit. Lekker, maar niet te warm. Veel plezier allemaal!

Lekker opgeschoten

Ondanks, of dankzij, het hete weer ben ik lekker opgeschoten met de quilt voor Nicci.
Het is toch te heet om wat anders te doen. Beetje snijden, beetje naaien, stofjes bij elkaar zoeken, rustig aan.
Wel drie wassen gedraaid, want met een natte handdoek om je nek valt was ophangen nog net binnen de mogelijkheden en alles is natuurlijk weer razendsnel droog. Al zal de strijk nog wel even moeten wachten hoor.
Hier is het resultaat:

Ik vind de huisjes leuker om te maken. Geen idee waarom eigenlijk. Er komen er nog een paar bij en dan ga ik ze eens even op mijn bord schikken.
Verder heb ik gisteren, na een oproep van Bep vd Ploeg-Lascaris om stofjes te doneren voor kinderkleren voor Ethiopië, Burundi en de Philipijnen, de resten van de zomerjurkjes en alle restjes van de kinderquilts en nog zo wat lappen die ik niet meer ga gebruiken in een doos gestopt. Die gaat maandag naar het postkantoor en ik hoop dat de kinderen daar net zoveel plezier gaan beleven van die stofjes als mijn kleinkinderen.

Wat kan ik verder nog zeggen? Ik hoop dat het volgende week niet zo heet is. Prettig weekend allemaal.