donderdag 6 oktober 2016

Kastanje-geluk

Hij is klaar, mijn herfsttafelkleed.
Ik noem hem Kastanje-geluk. Waarom?

De herfst is mijn favoriete jaargetijde. Ik voel me dan meestal energiek, gelukkig en tevreden. De warme zomer voorbij, de kerstdagen in het vooruitzicht.
Ik sprokkel in dit jaargetijde van alles bij elkaar, en voldoe zo ruim aan mijn verzamelaarsinstinct.
Walnoten, hazelnoten, als het lukt geurappeltjes. Ik jat een paar stoofpeertjes van een boom die toch nooit geleegd wordt door de eigenaar. Gisteren heb ik zelfs een beukennoot gegeten. Je weet dat ze nergens naar smaken en zo droog zijn als gort, maar ja. Jeugdsentiment. Mijn moeder maakte er snoepjes van door ze te overgieten met caramel. Keihard waren ze, maar omdat het maar één keer per jaar was, smaakte het als een delicatesse.
Ook probeer ik aan onbespoten appeltjes te komen (voor appelthee), wat geen sinecure is in de Betuwe.

Maar al die lekkere natuurhapjes wegen niet op tegen het geluksgevoel wat over me komt als ik een paardenkastanje vind. Die warme roodbruine kleur, dat glanzende velletje, geeft me het ultieme herfstgevoel.
Ik stop er een paar in mijn zak en aai en koester ze. Er komen er altijd een paar op de fruitschaal terecht, om pas te verdwijnen rond de kerst.
Daarom Kastanje-geluk!



En op naar de volgende quilt! De Jane Austen is aan de beurt om verder doorgequilt te worden.

Prettig weekend, Sonja

1 opmerking:

  1. Wat een mooi warm kleed is het geworden, we moeten snel iets afspreken ik kan u ook appen😊 Ben lekker bezig aan Lucy en heb lekker de gang. En meid wat heb je herfstgevoel mooi verwoordt.
    Liefs Ria 😊🐝

    BeantwoordenVerwijderen